NADWAGA I OTYŁOŚĆ U DZIECI

NADWAGA I OTYŁOŚĆ U DZIECI

Problem otyło­ści i nadwagi u dzieci i młodzieży z roku na rok jest bardziej widoczny zarówno w Polsce jak i na świecie. Według Świa­to­wej Orga­ni­za­cji Zdrowia problem nadmier­nej masy ciała w Europie, dotyczy już co trze­ciego chłopca i co piątej dziew­czynki w wieku od 6 do 9 lat.

Co to jest otyłość?

Otyłość defi­niuje się jako nadmierne nagro­ma­dze­nie tkanki tłusz­czo­wej w orga­ni­zmie człowieka.Długotrwałe zabu­rze­nie równo­wagi między energią dostar­czaną a wydat­ko­waną prowa­dzi do rozwoju otyłości.

Niele­czona otyłość zwięk­sza ryzyko rozwoju poważ­nych chorób takich jak:

• choroby serca,
• miaż­dżyca,
• cukrzyca,
• nowo­twory,
• choroby wątroby

Na otyłość ma wpływ obcią­że­nie gene­tyczne lub czyn­niki środowiskowe.

Najwięk­szą rolę wśród czyn­ni­ków środo­wi­sko­wych odgrywa rodzina,  jej styl życia oraz zacho­wa­nia żywie­niowe. Dziecko od najmłod­szych lat uczy się świata obser­wu­jąc zacho­wa­nia najbliż­szych osób.

Niepra­wi­dłowe nawyki żywie­niowe, niska jakość produk­tów w diecie, brak aktyw­no­ści fizycz­nej, kilku­go­dzinne prze­sia­dy­wa­nie przed kompu­te­rem lub tele­wi­zo­rem wymie­nia się jako najczę­ściej popeł­niane błędy.

Rodzice są przy­kła­dem dla swoich dzieci. To oni od początku poka­zują jak funk­cjo­nuje życie. Dzieci w domu poznają pierw­sze smaki, zapachy, zwyczaje. Jeśli rodzic nie zwraca uwagi na prawi­dłowe, racjo­nalne żywie­nie, to dziecko również nie będzie tego prze­strze­gało. Dziecko uczy się obser­wu­jąc doro­słych. Warto na każdym etapie jego rozwoju wpro­wa­dzać zdrowe zasady. Oczy­wi­ście im wcze­śniej tym lepiej.

Oto kilka propo­zy­cji, od których można zacząć wpro­wa­dzać zmianę:

• Warto zadbać o to by posiłki były uroz­ma­icone, kolo­rowe i zachę­ca­jące do spożycia.
• Posta­raj się, by dziecko spoży­wało posiłek regu­lar­nie, o okre­ślo­nych godzinach.
• Zadbaj o to by między posił­kami dziecko nie podjadało.
• W miarę możli­wo­ści zapro­po­nuj wspólne goto­wa­nie, np. niech przy­go­to­wy­wa­nie niedziel­nego obiadu będzie waszym rytuałem.
• Dawaj dobry przy­kład dziecku.
• Nigdy nie nagra­dzaj słody­czami, chip­sami czy innymi przekąskami.

Śnia­da­niówka do szkoły.

                Wielu rodzi­ców nie przy­wią­zuje wagi do tego, co dziecko zje w szkole. W dzisiej­szym świecie rodzice idą na skróty, dając dziecku pienią­dze do skle­piku szkol­nego, ufając, że kupi tam pożywny i zdrowy produkt. Jednak często jest tak, że skle­piki te prze­peł­nione są bato­ni­kami, chrup­kami, palusz­kami, słod­kimi napo­jami i droż­dżów­kami. Nawet jeśli obok tych produk­tów leżą owoce czy kanapki, dziecko, mając wybór, kupi batona. Baton ten (wyso­ko­ka­lo­ryczny i bogaty w cukier) szybko zaspo­koi głód dziecka — niestety na krótko. Najpierw mocno pobudzi, a po chwili, gdy poziom glukozy we krwi opadnie, zrobi się senne, obniży się koncen­tra­cja a później wystąpi nerwo­wość. Dziecko będzie potrze­bo­wało kolej­nej dawki czegoś, co doda energii i nasyci. A że cukier uzależ­nia, praw­do­po­dob­nie kupi kolejną słodką prze­ką­skę. I koło się zamyka…

Bardzo nama­wiam do tego, aby zadbać o dobre, zdrowe drugie śnia­da­nie dziecka. Pomy­słów jest mnóstwo, zaczy­na­jąc od zdrowej kanapki (pieczywo pełno­ziar­ni­ste + dobre źródło białka: np. chuda wędlina, jajko, ser + warzywo), poprzez jogurt, sałatki, kończąc na owocach i warzy­wach. Ładnie przy­go­to­wane i zapa­ko­wane śnia­da­nie na pewno będzie zachę­ca­ją­cym posiłkiem. 

                Wspie­raj swoje dziecko, tłumacz, pokazuj, że warto jeść zdrowo — to inwe­sty­cja w przy­szłe jego zdrowie. Aktyw­ność fizyczna jest również ważna, pomóż dziecku polubić ruch. Opcji jest dużo, warto wspól­nie orga­ni­zo­wać sobie aktywny wypoczynek.

Należy także nadmie­nić, że dzieci mające problem z nadmierną masą ciała, w szkole są często wyśmie­wane przez rówie­śni­ków. Spoty­kają ich niemiłe komen­ta­rze doty­czące ich wyglądu zewnętrz­nego, wyzwi­ska oraz docinki. To powo­duje u dziecka izolo­wa­nie się od grupy, wpada w prze­wle­kły stres, który prze­waż­nie zajada, nie radząc sobie z emocjami. To wszystko jeszcze bardziej pogłę­bia problem otyłości.

Każdy rodzic powi­nien prze­my­śleć ten temat…

“Nauczać można słowami, wycho­wy­wać tylko przykładem”